Plac Jana Metziga
Leszno
Dawne nazwy to Nowy Rynek (XVII w.), Plac Kościelny (XVII/XVIII w.), Plac dr. Jana Metziga (1920-1939), Plac Czerwonej Armii (1945-1956).
W nazwie tego placu upamiętniono zasłużonego leszczyńskiego lekarza i filantropa z XIX w. Wytyczony został po przybyciu do Leszna luterańskich uchodźców ze Śląska z czasów wojny trzydziestoletniej.
Pośrodku placu rośnie pomnikowy dąb szypułkowy noszący imię „Bolek” dla upamiętnienia znanego z działalności charytatywnej Bolesława Bugzela, proboszcza kościoła św. Krzyża (zm. w 2003 r.). Dąb ten jest najstarszym drzewem w mieście.
Przy narożu południowo zachodnim placu znajduje się kościół św. Krzyża, jeden z najcenniejszych zabytków Leszna.
W pierzei wschodniej ozdobnym wystrojem secesyjnej fasady wyróżnia się kamienica nr 26. Ponad wejściem data 1900. Utrzymana w jasnej kolorystyce elewacja kontrastuje z sąsiednim budynkiem nr 25, który wzniesiono w 1885 r. dla powszechnej szkoły katolickiej. Mieściły się w nim szkoły zawodowe i średnie, obecnie budynek modernizowany na potrzeby Miejskiej Biblioteki Publicznej.
W narożnym budynku mieszkał i pracował dr Jan Metzig, o czym informuje pamiątkowa tablica. Po przeciwnej stronie ulicy widać budynek dawnego domu opieki (szpitala) św. Jerzego, prowadzonego przez gminę ewangelicką od 1688 r. do końca XIX w. Ponad wejściem zachowała się płaskorzeźba przedstawiająca walkę św. Jerzego ze smokiem.
Centrum pierzei zachodniej Placu zajmuje budynek wzniesiony w 1887 r. dla powszechnej szkoły ewangelickiej. Jego ceglaną fasadę zdobi sześć arkadowych okien. Mieściła się tam Szkoła Podstawowa nr 3, a obecnie budynek przejęło Towarzystwo Salezjańskie.
Pomnik Stanisława Grochowiaka – pomnik pochodzącego z Leszna poety i dramaturga autorstwa Norberta Sarneckiego, wzniesiony w 2016 r. przestawia spacerującego poetę.
